Աչքին տակէն հետեւելով իր նստարանին մօտեցողին, շարունակեց անտարբերօրէն լեզուն քսել «ուարա՚ շէմ»ին ու ապա մատներուն մէջ առնելով թուղթը ոլորեց զայն։ Աղջիկը, որ նստած ժամանակ քիչ մը շարժեց սրճագոյն նստարանը, պայուսակին մէջ սուզուած բան մը սկսաւ փնտռել։ Նստարանին շարժումէն ետք աչքերը ուղղեց աղջկան ու զննեց անոր կանաչ մազափունջերը։  Չխ ընելով վառեց իր հրահանը ու մօտեցուց աղջկան շրթունքներուն մէջ մնացած ծխախոտին։ Աչքերը իրար հանդիպելով ժպտացին։ Աղջիկը, որ նստարանին դիմացի կողմը նստած էր, մօտեցաւ յառաջ ու արտօնեց, որ ծխախոտին ծայրը այրի։ Ինք՝ առանց կրակը մարելու հրահանը մօտեցուց իր ծխախոտին ու այդ մէկն ալ վառեց։

-Տաք է, շատ…

-[Ժպիտ]

-Պէյրութ մի՞շտ ասանկ է։

-Այսօր աւելի։

-[ժպիտ]